وضعیت سوء مصرف مواد محرک و توهم زا و عوامل پیش بینی کننده ی آن در میان دانشجویان

این پژوهش به منظور بررسی میزان شیوع و عوامل پیش­بینی­کننده­ی سوء­مصرف موادمحرک و توهم­زا در بین دانشجویان دانشگاه­های شهر همدان انجام شده است. روش­کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی­مقطعی است که بر روی 400 نفر از دانشجویان دانشگاه­های شهر همدان در سال 1389 انجام گرفت. نمونه­گیری به روش تصادفی طبقه­ای و جمع­آوری اطلاعات از طریق پرسش­نامه­ی خودساخته انجام شد. داده­های جمع­آوری شده با نرم­افزار spss نسخه­ی 13 و با استفاده از آزمون مجذور خی و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته ­ها: نتایج نشان داد که 18درصد از دانشجویان مصرف مت­آمفتامین (شیشه) و 5/8 درصد مصرف اکستازی و 8/4 درصد مصرف لیزرژیک اسید دی­اتیل­آمید (lsd) را طول عمر خود، تجربه کرده­اند. محل سکونت، داشتن دوستان مصرف­کننده­ی مواد و مصرف مواد اعتیادآور دیگر از قوی­ترین عوامل پیش­بینی­کننده­ی مصرف مواد محرک و توهم­زا بودند (05/0p<). نتیجه­ گیری: شیوع بالای مصرف مواد محرک و توهم­زا و همراهی آن­ها با سایر مواد در این تحقیق، نیاز به آموزش، ارتقای آگاهی و توجه ویژه دارد.